slakken

Slakken zijn weekdieren uit de klasse Gastropoda. Ze vormen een zeer diverse groep die in vrijwel elk milieu voorkomt: op het land, in zoetwater en in zee. De meeste slakken hebben een externe schelp die vaak spiraalsgewijs is opgerold, maar veel soorten dragen een zeer kleine of helemaal ontbrekende schelp, waardoor ze als “naaktslakken” worden aangeduid. Het lichaam bestaat uit een gespierde voet, een mantel en meestal een radula, een tongachtig orgaan met rijen tandjes waarmee voedsel wordt weggeschraapt.

Habitat en anatomie bepalen hun leefwijze. Slakken hebben behoefte aan vochtige omstandigheden en vinden beschutting onder bladeren, onder stenen en in begroeiing. Ze bewegen langzaam en gebruiken hun slijm om over oppervlakken te glijden. Voedsel is gevarieerd: veel land- en zoetwater slakken zijn herbivoor en voeden zich met planten, algen en rottend organisch materiaal; sommige soorten zijn omnivoren of carnivoren en jagen op andere invertebraten.

Voortplanting en ontwikkeling variëren per soort. Veel slakken zijn hermafrodiet en wisselen sperma uit met een partner; eieren worden in beschermde plekjes gelegd of in trossen in het milieu geplaatst. Ontwikkeling kan direct zijn of via larvale stadia, afhankelijk van de soort.

Ecologie en menselijk belang. Slakken spelen een belangrijke rol als afbrekers en voedselbron voor veel dieren. Sommige soorten zijn landbouwplagen, andere invasieve soorten in niet-native gebieden. Slakken kunnen ook ziekteoverdracht in stand brengen via tussengastheren, terwijl hun slijm in cosmetische en medische toepassingen onderzocht wordt. Bescherming van habitats en beheermaatregelen zijn van belang voor diverse slakkenpopulaties.