Darmaandoeningen

Darmaandoeningen zijn aandoeningen van het maagdarmstelsel, met name de darmen, die de vertering, absorptie en darmwerking kunnen beïnvloeden. Ze variëren van functionele stoornissen tot ontstekings- en kankergerelateerde aandoeningen en kunnen tijdelijk of chronisch zijn. Veel voorkomende klachten zijn buikpijn, een gewijzigde of onregelmatige stoelgang, winderigheid, misselijkheid en bloed in de ontlasting.

Er bestaan verschillende categorieën darmaandoeningen. Functionele darmstoornissen, zoals het prikkelbare darmsyndroom (IBS), kennen geen structurele oorzaak maar wel aanhoudende symptomen. Inflammatoire darmziekten (IBD) betreffen aandoeningen zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, waarbij ontstekingen in de darm leiden tot buikpijn en verminderde darmfunctie. Divertikelziekte, coeliakie (glutenintolerantie) en bepaalde malabsorptieziekten vallen ook onder darmaandoeningen. Daarnaast kunnen darmkanker, darmobstructie, en aandoeningen zoals lactose-intolerantie of andere voedselintoleranties voorkomen.

Oorzaken en risicofactoren zijn vaak multidimensionaal. Genetische aanleg, auto-immuunprocessen, ontstekingsreacties, infecties en veranderingen in de darmmicrobiota spelen een rol, terwijl leefstijl, voeding en stress de symptomen kunnen verergeren. De diagnostiek omvat anamnese, lichamelijk onderzoek en gerichte tests zoals endoscopie of colonoscopie, beeldvorming (CT/MRI), bloed- en fecesonderzoek en, bij specifieke aandoeningen, voedings- en serologische testen.

Behandeling is afhankelijk van de specifieke aandoening en richt zich op symptoomverlichting, remming van ontsteking of op genezing van de oorzaak. Mogelijke maatregelen zijn dieetwijzigingen, medicatie (zoals ontstekingsremmers, immunosuppressiva, antibiotica of protonpompremmers) en soms chirurgie. Regelmatige follow-up en, waar relevant, screeningsprogramma’s voor darmkanker spelen een belangrijke rol in het beheer van darmaandoeningen.