vervolgenprosecuteren

Vervolgen, in legal context ook vertaald als prosecuteren, is het aangaan en voeren van een strafzaak tegen een verdachte binnen het Nederlandse rechtsstelsel. Het begrip verwijst naar het proces waarbij een openbaar aanklager onderzoekt en beslist of een strafzaak voor de rechter gebracht moet worden, met als doel vast te stellen of iemand schuldig is en, zo ja, een passende straf op te leggen. In het Nederlands is vervolgen de gangbare term; prosecuteren wordt vooral in vertaalde of internationale contexten gebezigd.

In Nederland en België is het Openbaar Ministerie (OM) verantwoordelijk voor de strafrechtelijke vervolging. De politie voert onderzoekswerk uit onder supervisie van het OM, verzamelt bewijsmateriaal en maakt een afweging of vervolging nodig is. Het OM kan besluiten een zaak te seponeren (niet verder te brengen) of over te gaan tot een tenlastelegging tegen een verdachte, die vervolgens aan de rechtbank wordt voorgelegd.

Een strafzaak verloopt via de rechterlijke macht. Na een (eventueel) strafrechtelijk onderzoek volgt een behandeling in de rechtbank, met een uitspraak als vonnis: vrijspraak of schuldverklaring, vaak gevolgd door een bestraffing. In sommige gevallen kunnen ook alternatieve uitkomsten voorkomen, zoals een transactie of een schuldbekentenis met voorwaarden, afhankelijk van de wetgeving en de aard van de zaak.

Verschillen in terminologie weerspiegelen nuance: vervolgen benadrukt het voortzetten van de procedure door justitie, terwijl aanklagen luider de handeling van beschuldigen zelf aangeeft. De vervolging wordt doorgaans geleid door een officier van justitie, die toezicht houdt op het proces en de proportionaliteit bewaakt.