supervisie

Supervisie is een gestructureerd proces waarin een ervaren supervisor een professional helpt kritisch en reflectief naar zijn of haar werk te kijken. Doel is professionele bekwaamheid te ontwikkelen, signalen van professionele groei te herkennen en de kwaliteit van de dienstverlening te verbeteren. Tijdens supervisie staat niet alleen de inhoud van het werk centraal, maar ook de professionele houding, de ethische afwegingen en de persoonlijke invloeden die het handelen kunnen sturen.

De praktijk van supervisie is veelvoorkomend in zorg- en welzijnssectoren zoals social work, geestelijke gezondheidszorg, verpleging en onderwijs, maar ook in andere beroepsgroepen waar professioneel handelen centraal staat. Supervisie kan zowel in individuele vorm plaatsvinden als in groepsverband. Een verwante vorm is intervisie, waarbij collega’s zonder externe supervisor casuïstiek bespreken en reflecteren.

Tijdens een supervisiesessie bespreekt de supervisee doorgaans casussen, dilemma’s en ervaringen uit de praktijk. De supervisor biedt gestructureerde feedback, stelt vragen en helpt bij het verhelderen van uitgangspunten, keuzes en effecten op cliënten of betrokkenen. Belangrijke elementen zijn vertrouwelijkheid, heldere afspraken over doelstellingen en criteria, en een duidelijke structuur met tijdsplanning, afspraken over presentie en vervolgacties.

Kwaliteitscriteria voor supervisie zijn onder meer deskundigheid van de supervisor, een veilige en reflectieve houding, en regelmatige evaluatie van doelen en voortgang. Supervisie draagt bij aan professionele ontwikkeling, versterkt reflectieve vaardigheden en kan bijdragen aan betere cliëntresultaten en beroepsmatige veerkracht. Het onderscheidt zich van coaching en mentoring door een specifiek focus op reflectie op professioneel handelen en de relatie tussen hulpverlener en cliënt.