verificatiecriteria

Verificatiecriteria zijn de meetbare voorwaarden waaraan een product, proces of bewering moet voldoen om als geverifieerd te gelden. Ze vormen de basis voor controle en beoordeling en helpen betrouwbaarheid en traceerbaarheid te waarborgen.

Kenmerken van verificatiecriteria zijn onder meer dat ze meetbaar en toetsbaar zijn, reproduceerbaar blijven onder gelijke omstandigheden, relevant voor het beoogde doel, specifiek en haalbaar binnen de context, en indien nodig tijdgebonden. Vaak worden ze SMART geformuleerd om duidelijkheid en uitvoerbaarheid te vergroten.

Toepassingsgebieden van verificatiecriteria zijn onder meer wetenschappelijk onderzoek, kwaliteitsmanagement en productie, softwareontwikkeling, en identiteitsverificatie en compliance. Voorbeelden zijn criteria die data en bevindingen controleren op integriteit en replicatie, conformiteit met specificaties, of de werking van software en hardware onder diverse testsituaties.

Ontwikkeling en uitvoering van verificatiecriteria gaat meestal als volgt: betrokkenen bepalen de vereisten, vertalen deze naar concrete criteria, documenteren ze in een verificatieplan, en voeren controles of tests uit. De resultaten worden beoordeeld en, indien nodig, criteria worden bijgesteld om onduidelijkheden op te lossen.

Verificatie staat in relatie tot andere begrippen zoals validatie en acceptatiecriteria. Verificatie toetst of aan specificaties voldaan is, terwijl validatie beoordeelt of aan de echte behoeften is voldaan. Acceptatiecriteria worden vaak gebruikt om te bepalen of een product of dienst acceptabel is voor eindgebruikers.