uitvoerbaarheid

Uitvoerbaarheid is de mate waarin een plan, voorstel of project daadwerkelijk kan worden uitgevoerd onder de gegeven randvoorwaarden. In een besluitvormingscontext beoordeelt men of doelstellingen haalbaar zijn binnen beschikbare tijd, geld, technologie en organisatorische capaciteit. Uitvoerbaarheid wordt meestal vastgesteld met een uitvoerbaarheidsanalyse of haalbaarheidsstudie die verschillende dimensies onderzoekt.

Technische uitvoerbaarheid kijkt naar de aanwezige technologie, eventuele vereiste innovaties, compatibiliteit met bestaande systemen en de betrouwbaarheid en onderhoud van voorzieningen. Economische uitvoerbaarheid richt zich op kosten en baten, financieringsmogelijkheden, return on investment en de financiële haalbaarheid op korte en lange termijn. Operationele uitvoerbaarheid betreft de organisatie en processen die nodig zijn, inclusief capaciteit, kwaliteit, staand en benodigde vaardigheden van personeel. Juridische en regelgevende uitvoerbaarheid beoordeelt of het voorstel voldoet aan wetten, vergunningen, contractuele verplichtingen en governance- vereisten. Sociale en ethische uitvoerbaarheid betrekt draagvlak onder stakeholders, privacy- en maatschappelijke impact, en mogelijke weerstand of acceptatieproblemen.

Methoden die worden toegepast zijn onder meer technische evaluatie, kosten-batenanalyse, business case, risicoanalyse en gevoeligheidsanalyse. Uitkomsten leiden doorgaans tot een go/no-go besluit of aanbevelingen voor aanpassingen, aanvullende investeringen of veranderde planning.

Uitvoerbaarheidsstudies helpen organisaties om onzekerheden te verkennen, reële randvoorwaarden vast te stellen en investerings- of beleidskeuzes te onderbouwen. Ze vormen een fundament voor realistische implementatie en risicobeheer.