technischspecifieke

Technischspecifieke is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat wordt gebruikt om aan te geven dat een voorwaarde, eis of kenmerk zowel technisch van aard is als gericht op een specifieke toepassing of context. De term benadrukt dus dat de kenmerken concreet en meetbaar moeten zijn binnen een bepaald domein, product of systeem.

In professionele documenten komt technischspecifieke vaak voor in aanbestedingen, contracten en technische specificaties. Het gebruik ervan helpt om vaagheid te voorkomen door eisen te koppelen aan precieze technische kenmerken, zoals prestaties, interfaces, compatibiliteit, materiaalkeuzes of meetbereiken. Zo kunnen beoordelaars objectief evalueren of een aanbod aan de gestelde technische vereisten voldoet.

Voorbeelden van toepassing zijn onder meer technischspecifieke eisen aan een dataplatform, een machine of een infrastructuurproject, waarin aspecten als communicatieprotocollen, fouttolerantie, onderhoudsintervallen en veiligheidseisen expliciet worden genoemd.

Relatie tot andere termen: technischspecifieke eisen vormen een subclass van technische eisen of specificaties, maar leggen extra nadruk op het feit dat de eisen exact en op maat zijn voor een technische context. Het onderscheid kan variëren per organisatie; consistentie in terminologie is daarom belangrijk in documenten en workflows.

Opmaak en standaardisatie: de hyphenatie en spelling variëren (technisch-specifieke, technischspecifieke, technisch specifieke), waardoor inconsistentie kan ontstaan. Het is raadzaam om in een document één vorm te kiezen en die consequent te volgen. Zie ook technische specificaties, normen en tenderdocumenten.