strijdigstrijdige

Strijdigstrijdige is een zeldzaam gebruikte Nederlandse bijstelling die wordt aangetroffen in letterkundige, filosofische of taalkundige discussies. Het woord verwijst naar een bijzonder sterke vorm van strijdigheid of tegenstrijdigheid, waarbij elementen binnen een bewering of argumentatie elkaar tegenspreken of op intrigerende wijze met elkaar in conflict zijn.

Etymologie en vorming: de basis is strijdig, dat ‘in strijd met elkaar zijnd’ of ‘tegenstrijdig’ betekent. Door duplicatie en intensivering wordt strijdigstrijdige ingezet om een hoger niveau van contradictie aan te geven. De constructie is typisch voor academische of retorische discussies waarin men de mate of aard van tegenstrijdigheid expliciet wil markeren.

Zingebruik en betekenis: in praktijk verschijnt strijdigstrijdige vooral in theoretische teksten over logica, semiotiek of retoriek. Het duidt op een bewering of systeem waarin tegenstrijdige elementen consequent voorkomen, soms tot het punt waarop de interpretatie problematisch of paradoxaal wordt. Het woord functioneert als intensiverend label naast gewone termen als strijdig, tegenstrijdig of incoherent.

Voorbeelden: een stelling kan als strijdigstrijdige worden beschreven wanneer verschillende onderdelen van de redenering elkaar uitsluiten terwijl ze tegelijk nodig lijken voor de conclusie. Een tekst kan als strijdigstrijdige worden bekritiseerd wanneer meerdere logische niveaus of voorwaarden elkaar tegenspreken binnen hetzelfde betoog.

Zie ook: contradictie, paradox, incoherentie, logica, retoriek. Het gebruik van strijdigstrijdige blijft beperkt tot academische contexten en is zelden gangbaar in alledaagse taal.