stormaanval

Stormaanval, letterlijk storm assault in het Nederlands, is een descriptieve term die verwijst naar een offensieve actie die wordt uitgevoerd onder hevige stormomstandigheden. Het is geen formele doctrine of erkende categorie binnen militaire strategievorming, maar komt voor in historische beschrijvingen en tactische analyses als een situatie waarin weer en zicht de mogelijkheden van aanvallers en verdedigers sterk beïnvloeden.

In praktijk kan een stormaanval voorkomen tijdens maritieme operaties, amphibische landingen langs kusten of rivieren, maar ook bij gevechten in ruig weer waar navigatie en communicatie bemoeilijkt zijn. Het begrip wordt vaak gebruikt om de extra risico's en vereisten te bespreken die gepaard gaan met het plannen en uitvoeren van een aanval onder stormachtige omstandigheden, zoals beperkte zichtbaarheid, gedwongen koerswijzigingen en materiaalstress. De uitvoering vereist vaak flexibele planning, snelle besluitvorming en robuuste logistiek om tegenslagen te kunnen opvangen.

Planning en uitvoering vereisen betrouwbare weersvoorspelling, robuuste logistiek, redundante communicatie en training in operaties onder slecht weer. Voordelen kunnen verrassingswaarde en beperkte tegenstand zijn doordat vijandelijke systemen verstoord raken door de omstandigheden, terwijl nadelen onder meer vertraging, hogere kans op slachtoffers, schade aan materieel en gebrekkige evacuatieopties zijn.

Historische voorbeelden vallen meestal onder bredere beschrijvingen van amphibische of manoeuvre-operaties onder zwaar weer, waarbij de weersomstandigheden de tactieken en risico's bepalen. Omdat stormaanval geen formele categorie is, blijft het een descriptieve aanduiding die vooral in militaire analyses en historische geschriften voorkomt.