sluitpunten

Sluitpunten is een term die in verschillende vakgebieden verschillende betekenissen heeft. In het Nederlands verwijst het doorgaans naar punten die verband houden met een afsluiting of sluiting, bijvoorbeeld in de wiskunde en in de elektronica.

In de wiskunde, vooral in de topologie, is een sluitpunt van een verzameling A een punt x waarvoor elke omgevende omgeving van x ten minste één punt van A bevat. De verzameling van alle sluitpunten vormt de afsluiting van A. Daarmee bevat de afsluiting zowel de punten uit A zelf als de limietpunten (accumulation points) van A die mogelijk niet in A liggen. Verschillende teksten gebruiken sluitpunt soms als synoniem voor afsluiting of voor specifieke typen punten binnen die afsluiting; de precieze terminologie kan per vakgebied verschillen.

In de elektronica verwijst sluitpunt naar de contactpunten van een schakelaar, relais of ontstekingssysteem die de elektrische verbinding tot stand brengen wanneer ze sluiten. Een bekend voorbeeld zijn de breakerpoints in oudere ontstekingssystemen van verbrandingsmotoren, waar opening en sluiting van de punten de stroom door de bobine regelen en zo de vonkvorming en timing bepalen. Slijtage van deze punten kan de werking beïnvloeden, en vaak wordt een condensator gebruikt om arcing te verminderen en de levensduur te verlengen.

Samengevat hangt de betekenis van sluitpunten af van de context: in de wiskunde gaat het over punten in de afsluiting van een verzameling, terwijl het in de techniek verwijst naar fysieke contactpunten die bij sluiting een circuit verbinden. Bij twijfel is het goed de vakterminologie van het betreffende vakgebied te raadplegen.