rijgeschiktheid

Rijgeschiktheid is de mate waarin iemand in staat is om veilig aan het verkeer deel te nemen met een voertuig. Het gaat om een combinatie van lichamelijke en zintuiglijke functies, geheugen en aandacht, en het vermogen medicijnen of vermoeidheid te beheersen. In officiële context verwijst rijgeschiktheid naar de geschiktheid om een rijbewijs te bezitten en te rijden.

In Nederland bepalen wetten en regelgeving of iemand rijgeschikt is. De RDW (Rijksdienst voor het Wegverkeer) beoordeelt rijgeschiktheid aan de hand van medische adviezen en (indien nodig) medische keuringen. Bij gebrek aan geschiktheid kan het rijbewijs worden geweigerd, ingetrokken of verplichte beperkingen krijgen.

Gehoor, zicht, motorische vaardigheden, reactievermogen, en cognitieve functies worden in de beoordeling meegenomen. Voorts spelen medicijngebruik, slaapkwaliteit en alcohol- of drugsgebruik een rol. Gezondheidsinformatie kan opgevraagd worden bij de arts van de betrokkene en/of bij de RDW.

Procedure: bij aanvraag en bij vernieuwing van het rijbewijs worden vaak medische gegevens gevraagd. Ouderen of personen met bepaalde aandoeningen kunnen extra medische keuringen moeten ondergaan. Veranderingen in gezondheid moeten gemeld worden aan RDW en kunnen leiden tot herbeoordeling of aanpassing van het rijbewijs (bijv. bril of contactlenzen, beperking of tijdelijk schorsing).

Veel voorkomende risicogezichten zijn ernstige visusstoornissen, epilepsie, ernstig hart- en longaandoeningen, neurocognitieve aandoeningen en stofgebruik. Afhankelijk van de situatie kan iemand rijgeschikt blijven met beperkingen, beperkt worden tot bepaalde voertuigtypen, of het rijbewijs verliezen.