risicogezichten

Risicogezichten is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om de verschillende gezichtspunten en frames te beschrijven waardoor risico's worden gezien en beoordeeld door uiteenlopende actoren, zoals overheden, bedrijven, professionals en burgers. Het benadrukt de sociale en perceptuele dimensie van risico naast de objectieve kans en impact. In beleids- en risicomanagementcontexten bepalen risicogezichten mede welke risico’s als prioritair worden beschouwd en welke maatregelen en prioriteiten passend zijn.

Risicogezichten worden gevormd door cultuur, regelgeving, sector, tijdshorizon en ervaring met eerdere incidenten. Ze beïnvloeden wat als 'risico' wordt opgevat, hoe onzekerheidsniveau wordt geïnterpreteerd, welke onzekerheden worden geaccepteerd en welke preventieve maatregelen als proportioneel worden gezien. Omdat verschillende actoren vaak verschillende belangen hebben, bestaan er meerdere, soms tegenstrijdige risicogezichten rondom dezelfde situatie.

In de praktijk helpen risicogezichten bij besluitvorming en communicatie: ze maken expliciet welke scenario's en gevolgen worden meegerekend, en welke risico's buiten beschouwing blijven. Methoden zoals stakeholderanalyse, scenario-planning en multi-criteria besluitvorming kunnen worden gebruikt om meerdere risicogezichten te wegen en zo tot evenwichtige keuzes te komen.

Risicogezichten hangen nauw samen met gerelateerde begrippen zoals risico-perceptie, risicomanagement en veiligheidscultuur. Het begrip is vooral gangbaar in Nederlandstalige risicostudies en beleidsdiscours; het is geen strikt formeel concept met een vaste definitie, maar een beschrijvende manier om risicodraagvlak en framing te verduidelijken. Zie ook: risico-perceptie, risicomanagement, veiligheidscultuur.