potentiëel

Potentiëel is een variant spelling van het Nederlandse woord potentieel. Beide woorden verwijzen naar wat mogelijk is of zich zou kunnen voordoen. In de moderne standaardtaal is potentieel de gangbare spelling; potentiëel komt vooral voor in oudere teksten en wordt doorgaans als verouderd of minder gebruikelijk gezien.

Etymologie en betekenis: potentiëel is afgeleid van het Latijnse potentia, via het Franse potentiel. Het woord heeft dezelfde basisbetekenis gekregen als potentieel: het vermogen tot ontwikkeling of verwezenlijking, oftewel een situatie waarin iets mogelijk is maar nog niet gerealiseerd.

Gebruik en grammatica: potentieel kan fungeren als zelfstandig naamwoord (het potentieel) en als bijvoeglijk naamwoord. De adjectivale vorm voor een zelfstandig noun volgt de standaard verbuiging: potentiële klant, potentiële risico's. In zinnen kan men bijvoorbeeld zeggen: “Het potentieel van zonne-energie is groot.” Of: “Er zijn potentiële klanten geïnteresseerd in het product.” In veel gevallen wordt de spellingpotentieel als uitgangspunt genomen; potentiëel verschijnt voornamelijk als historisch of minder gebruikelijk alternatief.

Spellingverschillen en aanbeveling: de hedendaagse correcte spelling in de meeste situaties is potentieel. Potentiëel wordt gezien als een verouderde of ongebruikelijke variant, die in moderne officiële spellingen meestal niet wordt aanbevolen, behalve in oudere teksten of specifieke historische contexten.

Zie ook: potentieel, potentie, potentiaal (in specifieke vakgebieden zoals de natuurkunde).