oppervlakmodel
Een oppervlakmodel is een wiskundige of computationele representatie van het aardoppervlak die wordt gebruikt in geowetenschappen, meteorologie en geografie om de eigenschappen en processen op het grensvlak tussen oppervlak en lucht of water te beschrijven. Het doel is om uitwisseling van energie, vocht en momentum tussen het oppervlak en de atmosfeer of hydrosfeer te simuleren en om ruimtelijke variaties in topografie en landbedekking vast te leggen.
In meteorologie en klimaatmodellering worden oppervlakmodellen vaak land-surface models genoemd. Ze simuleren de interacties tussen het
In GIS en computer graphics worden oppervlakmodellen gebruikt om topografie of andere oppervlakken te representeren. Typen
Kenmerken en data: oppervlakmodellen zijn meestal grid- of meshgebaseerd. In rastermodellen wordt elke cel gekarakteriseerd door
Uitdagingen omvatten onzekerheid in parameterisatie, schaal- en tijdresolutie, en dynamische veranderingen door vegetatie- of sneeuwbedekking. Validatie
Voorbeelden van oppervlakmodellen zijn Noah Land Surface Model, CLM (Community Land Model) en SURFEX; deze komen