openpitmijnbouw

Openpitmijnbouw is een vorm van oppervlaktewinning waarbij ertsen en mineralen nabij het aardoppervlak worden gewonnen door het verwijderen van de bovenliggende gesteentelaag. De ruimte ontstaat als een open kuil die in terrassen (benches) wordt opgebouwd om veiligheid en efficiëntie te waarborgen. Deze methode is wereldwijd wijdverbreid vanwege hoge productievolumes en relatief lage kosten bij ondiepe orebodes.

Het proces begint met planning en het vaststellen van reserves en orekwaliteit. De overliggende afdeklaag wordt verwijderd met graafmachines, waarna boorwerk en detonaties het gesteente breken. Het gewonnen materiaal wordt geclassificeerd als ore of afval en geacht om naar een verwerkingsfase te worden vervoerd, waar het mineraal wordt gewonnen, vaak via flotatie of andere scheidingsprocessen. Infrastructuur en transportnetwerken worden opgezet om continue levering te garanderen, terwijl veiligheids- en onderhoudsmaatregelen gedurende de exploitatie van kracht blijven.

Milieu- en maatschappelijke effecten vormen belangrijke aandachtspunten. Openpitmijnbouw wijzigt het landschap, kan habitats verstoren en waterlopen beïnvloeden. Stof, geluid en trillingen kunnen omliggende gemeenschappen treffen. Afvoer van afval en waterbeheer kunnen leiden tot verontreiniging van waterlopen, waaronder zure mijnwater. Reclamatie en milieubeheer zijn vaak vereisten; delen van het terrein worden teruggevuld en hersteld, zodat het gebied later voor andere functies kan worden herbestemd.

Toepassingen en economie: openpitmijnbouw komt veel voor bij koper, ijzererts, goud en steenkool. Het biedt doorgaans lagere kosten per geproduceerde eenheid dan ondergrondse mijnbouw, mits ore nabij en voldoende oppervlakte beschikbaar is. Diepte- en grade-beperkingen kunnen de levensvatbaarheid beperken, en regelgeving met betrekking tot sluiting en herinrichting is gebruikelijk.