oogziekten

Oogziekten zijn aandoeningen die het oog en de verwerking van visuele informatie kunnen beïnvloeden. Ze kunnen één of beide ogen treffen en variëren van eenvoudige refractieve fouten tot inflammatoire, degeneratieve en ischemische aandoeningen. Sommige aandoeningen ontwikkelen zich langzaam en kunnen leiden tot blijvende verlies van zicht, terwijl andere acuut optreden en spoedzorg vereisen.

Veel voorkomende oogaandoeningen zijn cataract (staar), waarbij de lens troebel wordt en het zicht geleidelijk verslechtert; glaucoom, een groep aandoeningen door verhoogde intraoculaire druk die schade aan de oogzenuw kan veroorzaken; ouderdomsgebonden maculadegeneratie (AMD), die de centrale visie aantast; diabetische retinopathie bij diabetes, wat retinale schade kan veroorzaken; conjunctivitis (bindvliesontsteking), uveitis en andere inflammatoire aandoeningen; droge ogen door een onvoldoende traanfilm; en retina- of netvliesziekten zoals retinitis pigmentosa.

Diagnose gebeurt doorgaans door een oogarts of optometrist met een uitgebreid oogonderzoek, inclusief netvliesonderzoek en beeldvorming zoals OCT (optische coherente tomografie). Behandeling varieert per aandoening en kan bestaan uit correctieve brillen of contactlenzen, oogdruppels, lasertherapie of chirurgie; glaucoombehandeling met druppels, laser of chirurgie; anti-VEGF-injecties bij AMD of diabetische retinopathie; en behandeling van ontstekingen met medicatie.

Preventie en vroegtijdige opsporing zijn belangrijk. Risicofactoren zijn veroudering, diabetes, hoge bloeddruk, roken en familiegeschiedenis. Regelmatige oogcontroles, bescherming tegen UV-straling en goede controle van systemische aandoeningen kunnen visuele achteruitgang voorkomen of uitstellen. Oogziekten zijn wereldwijd een belangrijke oorzaak van visuele handicap, maar veel aandoeningen zijn behandelbaar wanneer ze tijdig worden vastgesteld.