Home

oogzenuw

De oogzenuw, in anatomische termen nervus opticus, is de tweede hersenzenuw en een onderdeel van het centrale zenuwstelsel. Hij transporteert visuele informatie van het netvlies naar de hersenen, waar deze signalen worden verwerkt tot beeldvorming.

Anatomie en structuur: de oogzenuw is ongeveer 4 centimeter lang en bestaat uit axonen van retinale ganglioncellen.

Pathway: de vezels van het netvlies komen samen in de oogzenuw en kruisen bij de chiasma opticum:

Bloedvoorziening en functie: de bloedvoorziening van de oogzenuw komt uit takken van de ophthalmische slagader en

Klinische relevantie: laesies van de oogzenuw veroorzaken meestal monoculaire verlies van gezichtsvermogen en kunnen leiden tot

Hij
telt
vier
segmenten:
intraoculair
tot
aan
de
lamina
cribrosa,
intraorbitaal,
intracanaliculair
en
intracranieel.
De
zenuw
begint
bij
de
oogzenuwkop
(de
papil)
in
het
netvlies.
Hij
is
omgeven
door
de
drie
hersenvliezen
en,
omdat
hij
CNS-structuur
is,
myeliniseert
door
oligodendrocyten
in
plaats
van
Schwanncellen.
de
neusvezels
keren
om,
terwijl
de
temporale
vezels
grotendeels
ongewijzigd
blijven.
Na
de
chiasma
vormen
de
vezels
de
nervi
optici
die
naar
de
nucleus
geniculatus
lateralis
(laterale
geniculate
nucleus)
in
de
thalamus
gaan.
vanaf
daar
projecteren
de
radiaties
naar
de
visuele
cortex
in
de
occipitale
lob,
waar
de
verwerking
van
visuele
informatie
plaatsvindt.
langs
de
zenuw
gelegen
piale
vaten.
De
hoofdtaak
is
het
doorgeven
van
visuele
impulsen
van
het
netvlies
naar
de
hersenschors,
zodat
zien
mogelijk
wordt.
een
relative
afferent
pupil
defect.
Laesies
langs
de
chiasma
opticum
geven
vaak
bitemporale
hemianopie;
laesies
verder
in
de
tractus
of
radiaties
veroorzaken
homonieme
hemianopie.
Papillen
oedeem,
optische
neuritis
en
glaucoom
zijn
belangrijke
afwijkingen
die
de
oogzenuw
kunnen
aantasten.