oogbloedingen

Oogbloedingen verwijzen naar bloedingen in of rond het oog die ontstaan door scheuring van een bloedvat. De meest voorkomende vorm is een subconjunctivale bloeding, waarbij bloed onder de conjunctiva zichtbaar wordt. Andere vormen zijn hyphema (bloed in de voorste oogkamer) en vitreous hemorrhage (bloed in het glasachtig lichaam); beide kunnen het zicht beïnvloeden.

Oorzaken zijn meestal traumatisch letsel, zoals een klap of wrijven van het oog, maar ook hoesten, niezen of zwaar tillen kunnen een bloeding veroorzaken door plotselinge drukveranderingen. Algemene factoren zijn hoge bloeddruk, bloedingsstoornissen, diabetes en gebruik van antistollingsmiddelen.

Symptomen en diagnose: subconjunctivale bloedingen zijn doorgaans pijnloos en hebben geen invloed op het gezichtsvermogen. Hyphema gaat vaak gepaard met pijn en verhoogde oogdruk. Vitreous hemorrhage veroorzaakt plotseling wazig zicht of zwevende vlekken. Diagnose gebeurt door een oogonderzoek met een slit-lamp en oftalmoscopie; soms wordt aanvullende beeldvorming toegepast, bijvoorbeeld bij trauma.

Behandeling: subconjunctivale bloedingen genezen meestal vanzelf binnen één tot drie weken; rust, koude compressen en vermijden van wrijven volstaan meestal. Hyphema vereist snelle oogartscontrole en drukmeting; behandeling richt zich op het voorkomen van verdere bloeding en oogdrukverhoging, soms met bedrust en oogbescherming. Ernstige of blijvende bloedingen kunnen chirurgische drainage of laser-/cryocoagulatie nodig hebben. Vitreous hemorrhage wordt afhankelijk van de oorzaak behandeld; vaak rust en controle, soms operatieve verwijdering.

Prognose en preventie: subconjunctivale bloedingen genezen bijna altijd zonder blijvende schade. De prognose voor andere typen hangt af van de oorzaak en tijdige behandeling. Raadpleeg bij plotselinge pijn, ernstig verminderd zicht, trauma of terugkerende bloedingen onmiddellijk medische hulp. Bescherming van ogen en controle van bloeddruk kunnen risico's verminderen.