nietIgEgedragen

NietIgEgedragen, vaak geschreven als niet-IgE-gedragen of niet IgE-gemedieerd, is een term uit de allergologie die verwijst naar allergische reacties die niet worden gemedieerd door IgE-antilichamen. In tegenstelling tot IgE-gemedieerde allergieën, waarbij klachten vaak direct na blootstelling optreden en IgE-tests positief kunnen zijn, kenmerken niet-IgE-gedragen reacties zich door vertraagde klachten en meestal negatieve IgE-testen.

Tot de niet-IgE-gedragen aandoeningen worden onder meer voedselprotein-geïnduceerde enterocolitis (FPIES), voedselprotein-geïnduceerde enteropathie (FPIE) en voedselprotein-geïnduceerde proctocolitis (FPIAP) gerekend. Ook sommige eosinofiele gastro-intestinale aandoeningen kunnen onder deze categorie vallen. Bij deze aandoeningen spelen het maagdarmkanaal en T-cel- of andere niet-IgE-gedragen immuunmechanismen vaak een centrale rol. Symptomen verschijnen meestal uren na blootstelling aan het allergeen en kunnen bestaan uit braken, diarree, uitdroging, gewichtsverlies en buikklachten; bij FPIAP/FPIE kunnen bloed- of slijmresten in de ontlasting voorkomen.

Diagnose en behandeling: IgE-tests en huidpriktesten zijn doorgaans negatief. De diagnose berust op klinische geschiedenis, eliminatiediët en vaak een gecontroleerde orale voedseluitdaging onder medische supervisie. Behandeling bestaat uit het vermijden van het betrokken voedsel, ensuring van adequate voeding, en regelmatig controleren van groei en voedingstoestand. In sommige gevallen kan tolerantie ontwikkelen na verloop van tijd.

Prognose en beloop: veel niet-IgE-gedragen voedselallergieën verbeteren of verdwijnen in de kindertijd; bij FPIES komt ontgroeiend mogelijk voor tegen de vroege schoolleeftijd. Er zijn overlaps met IgE-gedragen mechanismen bij sommige patiënten.