netwerktopologieën

Netwerktopologieën beschrijven hoe apparaten in een computernetwerk fysiek of logisch met elkaar verbonden zijn. Ze bepalen de route van data en hoe storingen zich uiten. Typen onderscheiden zich naar de fysieke bekabeling en de logische datapath, met veelvoorkomende varianten zoals bus, ring, ster, mesh en boom, vaak in hybride combinaties toegepast.

Bus-topologie gebruikt één gedeelde kabel waar alle apparaten aan hangen. Ze is goedkoop en eenvoudig maar slecht schaalbaar; bij kabelstoringen of druk verkeer kan het hele netwerk beïnvloed raken.

Ring-topologie laat data in een kring circuleren, vaak met token-beheer. Het biedt eenvoudige beheer, maar is kwetsbaar voor uitval en heeft doorgaans minder redundantie dan een ster of mesh.

Ster-topologie koppelt elk apparaat aan een centrale hub of switch. Het maakt diagnostiek en onderhoud makkelijk en is breed toegepast. Een centraal punt kan echter falen en de capaciteit van de centrale hub beperkt de netwerksnelheid.

Mesh-topologie heeft directe verbindingen tussen apparaten. Een volledige mesh biedt hoge betrouwbaarheid en prestaties, maar is kostbaar en complex. Een gedeeltelijke mesh beperkt het aantal verbindingen terwijl redundantie behouden blijft.

Boom-topologie is hiërarchisch opgebouwd uit ster-subnetwerken op meerdere niveaus, vaak gebruikt in bedrijfsnetwerken. Hybride topologieën combineren elementen van twee of meer modellen voor schaalbaarheid en veerkracht, wat veel in moderne netwerken wordt toegepast.

In praktijk komen netwerken vaak in hybride vormen voor. Ster- en boomstructuren komen veel voor in LANs en WLANs, terwijl data centers vaak mesh-backbones gebruiken. Software-defined netwerken (SDN) kunnen abstractie bieden boven diverse topologieën.