uitval

Uitval is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar het uitvallen of stoppen van normaal functioneren van een systeem, proces of dienst. Het heeft als basale betekenis een storing of onderbreking. De term komt van het werkwoord uitvallen, dat wegvallen of mislukken betekent.

In de elektriciteitsvoorziening duidt uitval op een onderbreking van de levering van stroom, vaak kortdurend maar soms langer, veroorzaakt door storingen, netproblemen of onderhoud. In de informatica en in de productiewereld wordt met uitval verstaan: een systeem- of hardware- of softwarestoring waardoor de dienst niet of niet meer correct kan verlopen, wat leidt tot downtime. In het vervoer kan uitval een onderbreking van een dienst betekenen, bijvoorbeeld wegens onderhoud, onvoorziene incidenten of congestie. In de geneeskunde kan uitval verwijzen naar verlies van functioneren van een orgaan of zintuig, of naar neurologische uitval; context bepaalt de betekenis.

Uitval wordt vaak gemeten aan de hand van de duur van de onderbreking (uitvalduur) en de beschikbaarheid of uptime van een systeem. Langdurige uitval kan operationele en financiële gevolgen hebben, evenals veiligheidsrisico's.

Preventie en beheersing van uitval richten zich op redundantie, monitoring, preventief en voorspellend onderhoud, robuuste architecturen en incidentmanagement. In bedrijfsvoering wordt vaak gestreefd naar minimale uitval en snelle herstelprocessen.