langeafstandsdistributie
Langeafstandsdistributie is de kansverdeling die beschrijft hoe ver propagules, zoals zaden, eieren of individuen, zich vanaf een bron verspreiden. Het begrip wordt vooral gebruikt in ecologie en biogeografie om langeafstandsdispersie (LDD) te analyseren: zeldzame maar uitermate invloedrijke gebeurtenissen waardoor organismen plotseling op grote afstand kunnen koloniseren.
Kenmerken en modellen van langeafstandsdistributie omvatten meestal een vet staart. De meeste dispersie vindt plaats op
Methoden en data voor het schatten van langeafstandsdistributie komen uit diverse bronnen. Voorbeelden zijn veldmetingen met
Impact en toepassingen van langeafstandsdistributie zijn onder meer het begrijpen van netwerkaanmaak in populaties, metapopulatie-dynamiek, invasie-
Zie ook: langeafstanddispersie, dispersiekern, dispersiekernmodellen, metapopulatie, invasie.