Home

intersubjectieve

Intersubjectieve is een term die als bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands wordt gebruikt om te verwijzen naar wat tussen meerdere subjecten gedeeld wordt. Het concept beschrijft de wijze waarop betekenissen, normen en ervaringen gezamenlijk tot stand komen door interactie en communicatie, in tegenstelling tot wat uitsluitend door een individu als objectief of subjectief wordt ervaren.

In de filosofie en epistemologie gaat intersubjectiviteit over de validatie van kennisclaims via de instemming of

In de sociale wetenschappen verklaart intersubjectiviteit hoe betekenissen en sociale realiteiten zoals taal, normen en instituties

In de cognitieve wetenschappen en psychologie verwijst intersubjectiviteit naar gedeelde aandacht, intentie en empathie, die samenwerking

Kritische beschouwingen benadrukken dat intersubjectiviteit afhankelijk is van factoren zoals macht, culturele verschillen en taal; zonder

herkenning
door
meerdere
waarnemers.
Het
biedt
een
alternatief
voor
een
puur
objectieve
notie
van
waarheid
en
speelt
een
centrale
rol
in
discussies
over
redelijkheid,
objectiviteit
en
wetenschappelijke
methode.
Denkers
zoals
Husserl
en
latere
fenomenologen
benadrukten
dat
kennis
oorspronkelijk
intersubjectief
is,
aangezien
zintuiglijke
ervaring
altijd
gedeeld
wordt
in
sociale
contexten.
ontstaan
en
behouden
blijven
door
samenwerking
en
communicatie
tussen
mensen.
Het
begrip
is
essentieel
in
kwalitatief
onderzoek,
ethnografie
en
interpretatieve
sociologie,
en
sluit
aan
bij
sociaal
constructivistische
benaderingen
van
Berger
en
Luckmann.
en
begrip
mogelijk
maken.
Bij
interpersoonlijke
interacties
proberen
mensen
elkaars
standpunten
te
begrijpen,
wat
essentieel
is
voor
communicatie
en
culturele
competentie.
reflexieve
houding
kunnen
interpretaties
subjectief
of
bevooroordeeld
blijven.
In
onderzoekspraktijk
wordt
gestreefd
naar
transparante
grondslagen
van
consensus
en
triangulatie
van
perspectieven
om
validiteit
te
versterken.