hypoglykemie

Hypoglykemie is een aandoening waarbij de bloedsuikerspiegel abnormaal laag is. In de medische literatuur wordt vaak gesproken over een plasmaglucose van minder dan 3,9 mmol/L (70 mg/dL). Het kan bij iedereen voorkomen, maar komt vooral voor bij mensen met diabetes die insuline of bepaalde insuline- afscheidingsmedicatie gebruiken.

Symptomen ontstaan meestal snel door een combinatie van zenuw- en stofwisselingsreacties. Veelvoorkomende signalen zijn zweten, trillen, honger en een snelle hartslag. Bij verhoogde verwarring, duizeligheid of moeite met spreken kunnen ernstigere verschijnselen volgen; zonder behandeling kan hypoglykemie leiden tot bewustzijnsverlies, toevallen of coma.

Oorzaken en risicofactoren zijn onder meer te veel insuline of diabetesmedicatie ten opzichte van inname van koolhydraten, te lange tussenpozen tussen maaltijden, intensief sporten zonder extra koolhydraten, en alcoholgebruik. Ook niet-diabetische aandoeningen zoals insulinoom, ernstige lever- of nieraandoeningen, of bijnier- of hypofyseinsufficiëntie kunnen hypoglykemie veroorzaken.

Diagnose gebeurt door onmiddellijke meting van de bloedsuiker bij symptomen of wanneer een laag bloedglucosegehalte wordt vermoed. Clinici vragen vaak naar medicatiegebruik, voedselinname en symptomen in het afgelopen uur.

Behandeling begint direct met snelle koolhydraten, bijvoorbeeld 15–20 gram suikerhoudende dranken of glucose-tabletten. Bij ernstiger of niet-bewuste patiënten is toediening van glucagon of intraveneuze glucose noodzakelijk, meestal onder toezicht van medische professionals. Preventie omvat regelmatige maaltijden, juiste medicatiedoses, monitoring van de bloedsuikerspiegel en het vermijden van alcohol waar mogelijk. De prognose is meestal goed bij snelle en passende behandeling; herhaling kan wel leiden tot versnelde herkenning en aangepaste therapie.