bewustzijnsverlies

Bewustzijnsverlies is het plotselinge verlies van bewustzijn en waakzaamheid, waarna de persoon meestal weer bij bewustzijn komt. Meestal onderscheidt men syncope (flauwvallen), een kortdurend, voorbijgaand tekort aan cerebrale bloedtoevoer, van coma, een langdurig onvermogen om wakker te worden.

Oorzaken variëren: voorbijgaande oorzaken zoals vasovagale syncope, orthostatische hypotensie, uitdroging en hyperventilatie; cardiogene oorzaken door hartritmestoornissen of structurele hartziekten; neurologische oorzaken zoals epilepsie of hoofdletsel; metabole oorzaken zoals hypo- of hyperglykemie, intoxicaties.

Evaluatie omvat aandacht voor voorgeschiedenis, wat eraan voorafging, duur van het verlies en bijbehorende symptomen. Onderzoek bestaat uit lichamelijk onderzoek, bloeddruk en pols, bloedglucose en ECG; aanvullende diagnostiek kan CT of MRI van het hoofd en EEG omvatten afhankelijk van de verdenking.

Behandeling is afhankelijk van de oorzaak. In de eerste hulp geldt: leg de persoon plat en til de benen omhoog als er geen letsel is; controleer ademhaling en bel onmiddellijk hulp bij aanhoudend bewustzijnsverlies, ademhalingsproblemen, hoofdletsel of bij risico’s zoals ouderdom of bekende hart- of diabetesziekten. Raadpleeg altijd een arts bij een eerste of onbekende episode van bewustzijnsverlies.