Home

fototoxiteit

Fototoxiteit is een vorm van lichtgeïnduceerde huidreactie die optreedt wanneer een fototoxische stof licht absorbeert en daardoorreactieve zuurstofsoorten of andere energierijke deeltjes genereert die cellen beschadigen. De reactie is dosisafhankelijk en meestal niet immuun gemedieerd, wat betekent dat sensibilisatie niet nodig is en de reactie vaak bij de eerste blootstelling aan zonlicht optreedt in combinatie met de stof.

In tegenstelling tot fototoxiteit is photoallergie een immuunreactie die zich ontwikkelt na sensibilisatie en zich vaak

Mechanisme en lichtbronnen: Fototoxische reacties worden meestal geactiveerd door ultraviolet A-licht (UVA, ongeveer 320–400 nm) en

Bekende oorzaken en bronnen: Veel geneesmiddelen en cosmetica zijn fototoxisch, waaronder tetracyclines, fluoroquinolonen, sulfonamiden, amiodaron en

Symptomen en diagnose: Binnen minuten tot uren na blootstelling aan zon en stof ontstaan vaak intense erytheem,

Preventie en behandeling: Vermijden van de stof of het gebruik van zonbescherming (breed-spectrum zonnebrand met UVA/UVB)

uitbreidt
buiten
de
direct
belichte
zones,
met
bijvoorbeeld
eczeemachtige
huiduitslag
als
gevolg.
Fototoxische
reacties
ontstaan
direct
na
blootstelling
aan
zonlicht
en
de
stof,
terwijl
phot
Allergie
uren
tot
dagen
later
kan
ontstaan.
afhankelijk
van
de
stof
ook
door
zichtbaar
licht.
De
geactiveerde
stof
kan
energie
overdragen
aan
zuurstof,
resulterend
in
singlet
oxygen
en
andere
reactieve
zuurstofsoorten
die
celmembranen,
lipiden
en
eiwitten
beschadigen.
Niet-immuun,
direct
beschadigend.
sommige
NSAID’s
zoals
ketoprofen;
fototoxische
reacties
komen
ook
voor
bij
koolteer
(coal
tar)
en
chemische
pigmenten.
Planten-
en
planteneiwitten
met
furocumarines
(psoralenen)
in
citrusvruchten,
selderij,
peterselie,
bergamotolie
en
St.
John’s
wort
kunnen
fototoxiteit
veroorzaken.
brandende
sensatie,
zwelling
en
soms
blaren.
Diagnose
is
vooral
klinisch,
gebaseerd
op
de
combinatie
van
medicijn-
of
stofinname
en
zonblootstelling;
onderscheid
met
photoallergie
kan
met
fotopatch-tests
gemaakt
worden.
en
beschermende
kleding
verminderen
risico’s.
Bij
lichte
reacties
volstaan
vaak
koelingen
en
lokale
behandeling,
eventueel
met
lokaal
corticosteroïd.
Ernstigere
gevallen
vereisen
medische
evaluatie,
vooral
bij
medicatiegebonden
fototoxiteit.