doorverkooprechten

Doorverkooprechten, ook wel droit de suite genoemd, zijn een economische auteursrechtelijke aanspraak die een kunstenaar recht geeft op een deel van de verkoopprijs bij doorverkoop van zijn of haar originele kunstwerken door professionele handelaren. Het gaat om een aanvullende vergoeding bovenop het oorspronkelijke auteursrecht en heeft tot doel waardestijgingen in het werk te waarborgen voor de maker, vaak gedurende diens leven en een termijn daarna.

Juridische basis en bereik: Op Europees niveau regelt de Richtlijn 2001/84/EG het recht van kunstenaars op doorverkoop van hun werken. Lidstaten implementeren deze regeling in nationale wetgeving, waardoor de concrete toepassing kan variëren per land. In de praktijk geldt het recht meestal voor originele werken van kunst zoals schilderijen, beelden, tekeningen en handdrukken die verkocht worden door galerijen, veilinghuizen en andere professionele handelaren. private transacties en reproducerende goederen vallen doorgaans buiten het toepassingsgebied.

Tarieven en drempels: Een gangbare, tiered tariefregeling is bijvoorbeeld 4% over de eerste 50.000 euro, 3% over de volgende 150.000 euro (tot 200.000 euro in totaal), en 1% over het deel boven 200.000 euro. De exacte percentages en grenzen kunnen per lidstaat verschillen en staan soms onder nationale aanpassing.

Vermogensrechten en inning: De opbrengst wordt meestal geïnd en beheerd door een auteursrechtenorganisatie of via collectieve regelingen namens de maker of diens erfgenamen. Betaling vindt doorgaans plaats aan de maker of diens erfgenamen en kan afhankelijk van de nationale wetgeving in een bepaald tijdsbestek plaatsvinden.

Duur en uitzonderingen: Het recht geldt meestal voor het leven van de kunstenaar plus 70 jaar na overlijden. Uitzonderingen en specifieke reikwijdte hangen af van nationale regelgeving en jurisdictie.