calibratieprocessen

Calibratieprocessen zijn systematische activiteiten om de nauwkeurigheid van meetinstrumenten en meetmethoden te bepalen door met een referentiestandaard te vergelijken. Het doel is traceerbare metingen te waarborgen en onderliggende afwijkingen te identificeren zodat instrumenten na kalibratie kunnen worden gebruikt met betrouwbaarheid en conformiteit aan specificaties.

Kernonderdelen zijn onder meer het selecteren van referentiestandaarden, het bepalen van meetmogelijkheden en onzekerheden, het uitvoeren van de meting volgens gestandaardiseerde procedures, en het documenteren van de resultaten in een kalibratiecertificaat. Er wordt rekening gehouden met traceerbaarheid naar de SI-eenheden.

De gebruikelijke workflow omvat planning, keuze van normen, omgeving en condities, uitvoering van metingen, analyse van data, en rapportage. Bij afwijkingen kan onderhoud of vervangen van onderdelen plaatsvinden, en de kalibratieinterval voor een instrument kan worden aangepast op basis van risicobeoordeling en prestatiegeschiedenis.

Soorten kalibratie omvatten volledige kalibratie, gereduceerde kalibratie en on-site of off-site kalibratie. Externe versus interne kalibratie kan afhankelijk van de toepassing en beschikbaarheid van referenties zijn. Toepassingsgebieden variëren van meetmiddelen zoals analoge en digitale instrumenten tot software- en procesinstrumentatie.

Naleving en standaarden: kalibratieprocessen volgen vaak ISO/IEC 17025, ISO 10012 en nationale regelgeving. Onzekerheden worden geschat volgens GUM en de resultaten gekoppeld aan een calibratiecertificaat met traceerbare referenties en duidelijke meetgegevens.

Belang en toepassingen: kwaliteits- en procesverbetering, productie, gezondheidszorg en onderzoek. Uitdagingen zijn drift, omgevingsinvloeden, veroudering en organisatorische kwesties zoals gegevensbeheer en onderhoudsprogramma’s.