afstandscontrole

Afstandscontrole is een verzamelnaam voor systemen die de afstand tot een object of voertuig meten en zo nodig de snelheid of activering aanpassen om een vooraf bepaalde afstand te handhaven. De term wordt vooral in de voertuigtechniek gebruikt, maar komt ook voor in industriële automatisering en robotica.

In het wegverkeer wordt vaak gesproken van adaptive cruise control (ACC). Deze systemen gebruiken sensoren zoals radar, lidar of camera’s om de afstand tot de voorligger te meten en de snelheid automatisch aan te passen zodat een ingestelde volgafstand behouden blijft. Meestal gaat het om een tijdsafstand van circa 1 tot 2 seconden. Moderne ACC-systemen kunnen ook in druk verkeer stoppen en weer optrekken (stop-and-go) en werken vaak samen met veiligheidssystemen zoals automatische noodrem of botsingpreventie.

Daarnaast bestaan er afstandscontrolesystemen in industriële omgevingen, waar behoefte is aan veilige ruimten tussen bewegende onderdelen, robots of transportbanden. Sensoren zoals ultrasoon, lidar, radar, camera’s of machine-vision worden gebruikt om botsingen te voorkomen en processen te synchroniseren.

Voordelen van afstandscontrole zijn verminderde werkdruk, verhoogde veiligheid, mogelijk brandstof- of energie-efficiëntie en soepelere verkeer- of productieafwikkeling. Nadelen zijn afhankelijkheid van sensoren en omgevingsomstandigheden (wegen vuil, regen, sneeuw, obstructies) en de noodzaak voor menselijke aandacht en toezicht, omdat systemen niet elk scenario volledig kunnen afdekken. Regelgeving en vereisten variëren per land en toepassing.