aanhalen

Aanhalen is een werkwoord in het Nederlands met als hoofdbetekenis het noemen van een bron, citaat of uitspraak ter ondersteuning van een betoog of verklaring. Het kan letterlijk betekenen dat men tekst of woorden aanhaalt, maar ook figuurlijk: een voorbeeld of redelijke aanleiding noemen. Het gebruik komt veel voor in journalistiek, academische teksten en politieke debatten.

Grammaticaal gezien is aanhalen een separabel prefixwerkwoord. In de tegenwoordige tijd zegt men bijvoorbeeld hij haalt aan; in de verleden tijd hij haalde aan; het voltooid deelwoord is aangehaald. Het werkwoord vereist meestal een rechtstreeks object, zoals een passage, een uitspraak, een voorbeeld of een bron. Bijvoorbeeld: Tijdens het debat haalde hij een passage uit de grondwet aan. De verslaggever haalde een uitspraak aan van een historisch figuur.

Verschil met verwante woorden: citeren geeft vaak een exacte letterlijke weergave; aanhalen is ruimer en omvat zowel letterlijk citeren als het noemen van een relevant voorbeeld of redelijke onderbouwing. Andere verwante uitdrukkingen zijn verwijzen naar en aanvoeren; deze termen benadrukken respectievelijk verwijzing en het als argument naar voren brengen.

Etymologie en gebruikscontext: de vorm is opgebouwd uit aan- als prefix bij halen, wat de betekenis “naar voren brengen” illustreert. In formele teksten is aanhalen een neutrale, informatieve term die aandraagt wat als bron of ondersteuning dient.