VOCemissies

VOC-emissies verwijzen naar de uitstoot van vluchtige organische stoffen (VOS). Deze stoffen verdampen gemakkelijk bij kamertemperatuur vanwege hun hoge dampdruk en lage kookpunten. VOC-emissies spelen een belangrijke rol in de atmosfeer, omdat ze betrokken zijn bij de vorming van ozon op het aardoppervlak en secundaire organische aerosolen.

Belangrijke bronnen van VOC-emissies zijn antropogene bronnen zoals oplosmiddelen, lakken en verven, coatings, inkt, reinigingsmiddelen, brandstoffen en emissies uit voertuigen en industriële processen. Biogene bronnen, zoals isopreen en terpenen afkomstig van bomen, dragen ook bij aan VOC-emissies, vooral in gebieden met veel begroeiing.

De gevolgen van VOC-emissies zijn onder meer de bijdrage aan fotochemische oxidatie die leidt tot troposferische ozonvorming en de vorming van secundaire aerosoldeeltjes. Buitenluchtblootstelling aan VOCs kan irritatie van ogen, neus en keel veroorzaken en bij langdurige blootstelling tot gezondheidsproblemen leiden. Sommige VOCs zijn giftig of kankerverwekkend. VOC-emissies hebben ook beleidsmatige en economische aspecten door regelgeving en vereisten voor industriële en consumentenproducten.

Meting en regelgeving: VOC-emissies worden gemeten als concentraties in de lucht (bijv. μg/m3 of ppb) of als totale VOCs (TVOC). Analytische methoden omvatten gaschromatografie en realtime detectietechnieken. In de Europese Unie bepalen normen voor VOC-gehalten in producten zoals verf, lijmen en reinigingsmiddelen de maximale VOC-uitstoot. Ook in andere regio’s bestaan limieten en vergunningen voor industriële processen en transport.

Mitigatie en beheer: maatregelen omvatten substitutie met low-VOC- of zero-VOC-formuleringen, gesloten systemen en terugwinning van oplosmiddelen, ventilatie en luchtzuivering, procesoptimalisatie en monitoring van emissies. Wereldwijd wordt gestreefd naar vermindering van VOC-emissies om luchtkwaliteit en gezondheid te beschermen.