luchtzuivering

Luchtzuivering verwijst naar het proces waarbij verontreinigende stoffen uit de lucht worden verwijderd of aanzienlijk verminderd. Het begrip wordt vooral gebruikt voor binnenomgevingen, maar ook in buitenruimtes. Doel is de luchtkwaliteit te verbeteren, de hoeveelheid stof, geuren en micro-organismen te verlagen en zo het comfort en de gezondheid te bevorderen.

Technieken en systemen: Filtratie met filters zoals HEPA (high efficiency particulate air) en MERV verwijdert fijn stof en allergenen. Actieve koolstoffilters absorberen vluchtige organische stoffen (VOC’s) en geuren. UV-C-licht kan micro-organismen inactiveren. Elektrostatische precipitatie en ionisatie komen ook voor, vaak in combinatie met ventilatie of filtratie. Sommige apparaten kunnen ozon genereren, wat schadelijk kan zijn; derhalve is gebruik daarop doorgaans beperkt of gereguleerd.

Toepassingen: Huishoudelijke luchtzuiveraars richten zich op particulaire verontreiniging en geuren, terwijl kantoren, scholen en zorginstellingen grotere systemen met hogere capaciteit gebruiken. In laboratoria en ziekenhuizen gelden extra vereisten voor veiligheid en betrouwbaarheid.

Prestaties en beoordeling: Effectiviteit wordt vaak uitgedrukt in CADR (Clean Air Delivery Rate) en in luchtverversingsgraad (ACH). Filterclassificaties zoals HEPA (bijv. H13/H14) en ISO 16890 geven prestatie-indicatoren. Onderhoud omvat vervanging van filters en energieverbruik. Certificering en naleving van normen (bijv. CE, UL, EN-1835) vergroten betrouwbaarheid en veiligheid.

Beperkingen: Luchtzuivering kan blootstelling verminderen, maar vervangt geen ventilatie of broncontrole. Een gebalanceerde aanpak combineert bronbeperking, ventilatie en waar nodig zuivering.