prestatieindicatoren

Prestatieindicatoren zijn meetbare maten die worden gebruikt om de prestaties van een organisatie, proces of programma te volgen en te beoordelen. Ze verschaffen feitelijke informatie over wat er goed gaat en waar verbetering nodig is. Het doel is om objectieve, betrouwbare gegevens te leveren die bestuur en stakeholders in staat stellen weloverwogen besluiten te nemen en verantwoording af te leggen.

Typen prestatieindicatoren zijn onder meer inputindicatoren (middelen zoals investering en capaciteit), procesindicatoren (efficiëntie van activiteiten), outputindicatoren (levertaken of producten) en outcomeindicatoren (de gewenste effecten bij klanten of burgers). Daarnaast kennen indicatoren een onderscheid tussen leading indicators (voorspellend, gericht op toekomstige prestaties) en lagging indicators (metingen van wat al gerealiseerd is). KPI’s, of sleutelprestatie-indicatoren, zijn indicatoren die cruciaal zijn voor het succes van strategische doelen.

Ontwikkeling en beheer van prestatieindicatoren vergt afstemming op de strategie, definities en berekeningsmethoden duidelijk vastleggen, bronnen van data bepalen, een baseline en targets vaststellen, en aangeven wie verantwoordelijk is voor de voorkoming en opvolging. Ze worden vaak geïntegreerd in dashboards of scorecards en toegepast in verschillende domeinen zoals het bedrijfsleven, de zorg, het onderwijs en de publieke sector.

Voorbeelden zijn klanttevredenheidsscore, levertijd, defectpercentage, ziekteverzuim, veiligheid incidents, en voortgang ten opzichte van projectmijlpalen. Belangrijke aandachtspunten zijn het voorkomen van vanity metrics, zorgen voor datakwaliteit en privacy, en het regelmatig herzien van indicators waaronder doelstellingen en context.