Unguidedmediaan

Unguidedmediaan is een verzamelterm voor communicatiekanalen die geen fysiek geleidend medium vereisen om signalen te verzenden. In tegenstelling tot geleide media zoals koperkabels en glasvezel maakt unguidedmediaan gebruik van vrije ruimte of de atmosfeer als draaggolf. Signalen worden overgedragen met behulp van radiogolven, microgolven en soms infrarood, afhankelijk van de gebruikte frequentieband en toepassing.

De essentiële onderdelen zijn zender, ontvanger en antenne, terwijl de ruimte tussen deze elementen de ongeleide media vormt. De signaaloverdracht vindt over de lucht plaats en wordt sterk beïnvloed door omgevingsfactoren zoals obstakels, weersomstandigheden en beweging. Veel systemen vereisen continue afstemming en behoud van voldoende signaalsterkte, soms met zichtlijn (line-of-sight) tussen zender en ontvanger.

Voordelen van unguidedmediaan zijn onder meer de eenvoud van aanleg in bestaande omgevingen, mobiliteit en flexibiliteit, snelle provisioning en het vermogen om grote gebieden te bestrijken zonder kabels. Nadelen zijn variabele bandbreedte en signaalkwaliteit door multipath en interferentie, gevoeligheid voor weersinvloeden, beveiligingsuitdagingen en afhankelijkheid van regelgeving omtrent frequenties. De prestaties kunnen sterk variëren per locatie.

Toepassingen omvatten Wi‑Fi en mobiele netwerken (4G/5G), Bluetooth en andere korteafstandssystemen, satellietcommunicatie, radio- en televisiezending, point-to-multipoint verbindingen en radar- en navigatiesystemen. Hogere frequenties, zoals millimetergolven, bieden hoge capaciteit maar beperken afstand en doorzicht, terwijl lagere banden grotere dekking en stabiliteit kunnen bieden.