interferentie

Interferentie is een verschijnsel waarbij twee of meer golven gelijktijdig dezelfde ruimte doorkruisen en elkaar beïnvloeden doordat hun amplitudes worden opgeteld. Het resulterende patroon hangt af van de faserelatie tussen de golven. Bij faseverschil van nul of veelvoudig 2π versterken de golven elkaar (constructieve interferentie) en neemt de intensiteit toe. Bij een faseverschil van π verzwakken de golven elkaar (destructieve interferentie) en kan de intensiteit afnemen of een donker patroon ontstaan.

Interferentie treedt op bij verschillende soorten golven, zoals geluidsgolven, licht, watergolven en elektromagnetische straling. Het fenomeen is cruciaal in optische toepassingen, metingen en radiocommunicatie. Een belangrijke voorwaarde is coherentie: de bronnen moeten een stabiele relatieve fase hebben over een relevante tijds- en lengteafstand.

Een bekend voorbeeld is het dubbelspleetexperiment, waarbij licht door twee smalle spleten gaat en een patroon van heldere en donkere banden ontstaat door interferentie. In instrumentatie worden interferometers zoals het Michelson- of het Mach-Zehnder-type gebruikt om extreem kleine afstandsverschillen en vervormingen te meten. In de quantumfysica leidt interferentie vaak tot het bestaan van meerdere mogelijke routes die samen leiden tot meetresultaten.