Tekenstijl

Tekenstijl verwijst naar de kenmerkende manier waarop een kunstenaar tekeningen maakt en beelden uitdrukt. Het omvat de keuzes in lijnvoering, vorm, tonaliteit en compositie die een werk visueel herkenbaar maken. Een tekenstijl kan terug te vinden zijn in een hele reeks werken en kan een handelsmerk van een kunstenaar of beweging worden.

Belangrijke elementen van een tekenstijl zijn onder meer lijnvoering (dikte, continuïteit, variatie), contour en vorm, textuur, toon en licht, perspectief en ruimtelijke relatie, en de compositie en expressie. Deze componenten bepalen hoe figuratieve of abstracte informatie wordt overgebracht en hoe de kijker het werk interpreteert.

Stijlen variëren van realistisch en naturalistisch tot cartoonesk, stilistisch, abstract of experimenteel. In strips en manga bestaan specifieke stromingen en terminologie, zoals de lijnvoering van de ligne claire, of de expressieve lijnen van expressionistische strips. Een tekenstijl kan cultureel of tijdsgebonden zijn.

Technieken en media spelen een grote rol. Traditioneel worden potlood, inkt, houtskool en fineliners gebruikt, met methoden zoals hatching (schaduw door naast elkaar liggende lijnen), cross-hatching (kruisende lijnen) en stippling voor tonaliteit. Digitaal tekenen maakt gebruik van tekenprogramma's, tablets en software, met keuzes tussen raster- en vectorlijnen die de stijl mede bepalen.

Tekenstijlen ontwikkelen zich door kunsthistorische stromingen, illustratieve tradities en de media waarin ze voorkomen, zoals schilderkunst, graphic novels en animatie. De opkomst van digitale tools heeft nieuwe mogelijkheden geboden op het gebied van precisie, variatie en herhaalbaarheid van lijnen.

Toepassingen omvatten illustratie, graphic novels, concept art voor film en videogames, ontwerp voor mode en productpresentaties, en beeldvorming in journalistiek of educatieve contexten.