figuratieve

Figuratieve is een term uit de kunst- en cultuurterminologie die verwijst naar beeldende kunst waarin herkenbare onderwerpen en figuren centraal staan. Het beschrijft representatieve kunst die de zichtbare wereld weergeeft in plaats van abstracte vormen. De term is afgeleid van figuur met het achtervoegsel -atief en is verwant aan het Franse figuratif; etymologisch traceert zij terug tot het Latijnse figura.

In de praktijk omvat figuratieve kunst schilderkunst, tekenkunst en beeldhouwkunst waarin portretten, genrescènes, landschappen en voorwerpen herkenbaar zijn. Kenmerkend is een streven naar duidelijke beeldvorming en illusie van ruimte, hoewel de voorstelling stijlfiguren en interpretatie kan bevatten; de mate van realisme varieert van gestileerd tot bijna fotografisch.

Historisch heeft figuratieve kunst een lange traditie en heeft zij naast abstractie bestaan. In de Nederlandse kunstgeschiedenis vormt representatie een belangrijke basis, van de Gouden Eeuw tot hedendaagse realistische en figuratieve beeldende kunst. In de 20e eeuw en daarna bleven figurerende kunstenaars werken binnen representatie, ook al ging een deel van de kunstwereld abstraheren.

In hedendaagse discussie verwijst figuratief meestal naar werk met herkenbare voorstelling, terwijl abstract of non-figuratief als tegenhanger geldt. binnen figuratieve kunst bestaan substromingen zoals figuratief realisme en hedendaagse, persoonlijke varianten waarin traditionele waarneming wordt gecombineerd met interpretatie en conceptuele elementen.