Leveranciekrediet

Een leveranciekrediet is een lening aan een onderneming met een aanzienlijke schuldenlast, oftewel een hoge leverage. Het wordt vaak gebruikt om overnames, herkapitalisatie of snelle groei mogelijk te maken, waarbij de totale schuldenlast vergroot wordt. Leveranciekredieten komen doorgaans uit bij bedrijven die niet in alle gevallen een investment-grade kredietwaardigheid hebben, en maken deel uit van grotere financieringspakketten.

Kenmerken van leveranciekredieten zijn onder meer dat ze meestal via een syndicaat van kredietverstrekkers worden verspreid, vaak als senior secured leningen. De rente is meestal variabel en gekoppeld aan een referentiekoers zoals EURIBOR of SOFR, plus een marge die afhankelijk is van het risicoprofiel van de lening. Looptijden variëren meestal tussen de vijf en zeven jaar, met opties voor verlenging en herfinanciering. Covenant-structuren kunnen variëren van covenant-licht tot covenant-heftig, afhankelijk van de deelnemers en de onderliggende financieringsdoelstelling.

Markt en toepassing van leveranciekredieten: ze komen veel voor bij leveraged buyouts, bedrijfsherkapitalisaties en groei- of restructureringsfinanciering. De markt is vooral actief in Noord-Amerika en Europa, met partijen als banken, gespecialiseerde kredietfondsen en institutionele beleggers zoals pensioenfondsen en verzekeraars die deelnemen via private credit-fondsen. Verhandelbaarheid in de secundaire markt is gebruikelijk, wat liquiditeit kan bieden maar ook afhankelijk is van marktomstandigheden.

Risico’s en context: leveranciekredieten dragen een hoger kredietrisico en herfinancieringsrisico, vooral in economisch zwakkere perioden. Bij hogere leverage kunnen wanbetalingen en lagere herstelpercentages optreden. Regulerende ontwikkelingen en marktomstandigheden beïnvloeden de beschikbaarheid en kosten van deze kredieten, waardoor ze gevoelig zijn voor cyclische veranderingen in de economie.