kredieten

Kredieten zijn overeenkomsten waarbij een geldverstrekker gedurende een afgesproken periode geld of middelen verstrekt aan een lener, met de verplichting dit bedrag plus rente terug te betalen. Het kan gaan om financiering voor persoonlijke doeleinden of voor een onderneming. Kredieten worden doorgaans verleend door banken en kredietinstellingen, maar ook door retailers of particuliere financiers. Het aanbod varieert sterk in looptijd, bedrag en zekerheid.

Kredieten worden onderverdeeld naar looptijd, doel en zekerheid. Kortlopende kredieten omvatten vaak een kredietlijn of kortlopende leningen; langlopende kredieten omvatten hypotheek- of bedrijfsleningen. Consumenten kredieten richten zich op personen, met voorbeelden zoals persoonlijke leningen en autoleningen; zakelijke kredieten zijn bedoeld voor bedrijven. Kredieten kunnen gedekt zijn door onderpand (bijv. hypotheek of pandrecht) of ongedekt blijven. Een veelvoorkomende vorm is het revolving credit (kredietlijn), waarbij de beschikbaar gestelde ruimte telkens opnieuw kan worden gebruikt nadat er is afgelost.

Bij het afsluiten wordt de kredietwaardigheid beoordeeld, waaronder inkomen, financiële verplichtingen en betalingshistorie. Partijen onderhandelen over de hoogte van de rente, de looptijd, het aflossingsschema en mogelijke kosten. Na overeenstemming volgt het contract en de uitvoering, met periodieke terugbetalingen. Bij betalingsproblemen kunnen kredietverstrekkers en afnemers samen een oplossing zoeken, bijvoorbeeld een herstructurering of betalingsregeling.

In de Nederlandse wetgeving staan kredieten onder toezicht van AFM en DNB. De Wet op het financieel toezicht en Europese bepalingen rondom consumenten krediet zorgen voor transparantie, redelijke voorwaarden en duidelijke informatie voor consumenten. Kredieten brengen financiële risico’s met zich mee, zoals stijgende rentelasten of restschuld bij dalende waarde van onderpand; verantwoorde kredietverlening en duidelijke aflossingsafspraken zijn essentieel.