kredietlijn

Een kredietlijn is een kredietfaciliteit die door een financiële instelling wordt verleend, waarmee een klant een afgesproken maximumbedrag kan opnemen. De kredietnemer kan tot dit bedrag lenen, terugbetalen en opnieuw opnemen, zonder telkens een volledig nieuw krediet te hoeven afsluiten.

Een veelvoorkomend kenmerk is dat de kredietlijn revolving kan zijn: het opgenomen bedrag wordt afgelost en staat daarna weer beschikbaar. De rente wordt doorgaans berekend over het daadwerkelijk opgenomen bedrag en kan variëren afhankelijk van marktrente, kredietwaardigheid en de afgesproken voorwaarden. Naast rente kunnen er kosten zijn zoals een vaste faciliteitsvergoeding, afsluitprovisie of transactiekosten. De exacte voorwaarden verschillen per aanbieder en staan in de kredietovereenkomst. Een kredietlijn is geen verplicht bedrag; het uitstaande saldo fluctueert.

Toepassingen zijn vooral gericht op cashflowbeheer en kortlopende financiering. Bedrijven gebruiken een kredietlijn om seizoensgebonden kosten te dekken, voor de aankoop van voorraden of voor projecten met tijdsverschillen tussen uitgaven en ontvangsten. Particulieren kunnen een persoonlijke kredietlijn of een doorlopende kredietlijn gebruiken als buffer voor onverwachte uitgaven.

Voordelen zijn onder andere flexibiliteit en directe toegang tot kapitaal, wat de cashflow kan stabiliseren. Nadelen zijn onder meer de doorlopende kosten, hogere totale rente bij onvolledige aflossing en het risico op schuldenvorming bij onvoldoende beheer.

De toekenning van een kredietlijn hangt af van factoren zoals kredietwaardigheid, inkomen en (eventueel) zekerheden. Kredietlijnen vallen onder het toezicht van financiële toezichthouders en worden beheerd volgens de relevante wet- en regelgeving in de jurisdictie waarin ze worden aangeboden.