kredietfaciliteit

Een kredietfaciliteit is een vooraf goedgekeide kredietlijn die door een bank of financiële instelling aan een kredietnemer wordt verleend. Deze faciliteit biedt de mogelijkheid om fondsen op te nemen tot een vastgestelde limiet binnen een afgesproken periode en om vorderingen telkens opnieuw op te nemen na aflossing. De voorwaarden liggen vast in een kredietfaciliteitsovereenkomst en de kosten variëren naar gelang het bedrag dat is opgenomen en de duur van de facility.

De meest voorkomende vorm is een revolverende kredietfaciliteit, waarbij de kredietnemer binnen de limiet kan opnemen, aflossen en opnieuw opnemen. Een andere vorm is een termijnfaciliteit, die een bedrag in één keer beschikbaar stelt en vervolgens volgens een afgesproken aflossingsschema terugbetaald moet worden. Kredietfaciliteiten worden vaak gebruikt voor werkkapitaal, liquiditeitsbeheer, investeringen of refinancing. De overeenkomst omvat doorgaans een commitment van de geldgever en kan zekerheden of convenanten bevatten.

Kosten en voorwaarden omvatten meestal een commitment fee over het nog ongedebiteerde deel, rente over de daadwerkelijk opgenomen bedragen, en soms kosten bij vroegtijdige beëindiging. Daarnaast kunnen financiële convenanten (bijv. leverage of debt service coverage), rapportageverplichtingen en verzekeringen vereist zijn. Bij wanbetaling of overschrijding van afgesproken grenzen kan de bank onmiddellijke terugbetaling eisen.

Toepassing en impact: kredietfaciliteiten verbeteren de liquiditeit en flexibiliteit van een onderneming, maar brengen financieringskosten en kredietrisico’s met zich mee. Voor kredietverstrekkers vormen ze een doorlopende kredietblootstelling die actief gemonitord moet worden. In boekhouding en rapportage worden ze gezien als schulden of als kredietverplichtingen, met ontlener die drawn amounts als lening opneemt.