verzekeringen

Verzekeringen zijn contracten waarbij een verzekeraar tegen betaling van een premie een verzekerde financiële risico's toedekt, meestal door een uitbetaling bij schade, verlies of ziekte. Het doel is financiële zekerheid en risicodeling. Verzekerden betalen premies aan de verzekeraar; in ruil daarvoor belooft de verzekeraar uit te keren volgens de voorwaarden van de polis, tot de afgesproken limieten en deductibles.

Verzekeringen kunnen worden onderverdeeld in leven (levensverzekering, pensioenkapitaal) en schadeverzekeringen (niet-leven), waaronder auto WA en casco, woning, inboedel, aansprakelijkheid, reis, ziekte/beroepsaansprakelijkheid en bedrijfsschade. Sommige zijn wettelijk verplicht, zoals WA-verzekering voor voertuigen en in sommige landen basisverzekering voor gezondheidszorg.

Werking: risico-analyse, premiecalculatie op basis van statistieken (leeftijd, gezondheid, beroep, gedrag), contractvoorwaarden (dekking, uitsluitingen, eigen risico, limieten). Bij schade wordt uitgekeerd tot de gekozen dekking, meestal na beoordeling van bewijs en soms eigen risico. Verzekeringsmaatschappijen investeren premies om reserves te bouwen en toekomstige uitgaven te dekken.

Regulering: In veel regio's toezicht door financiële autoriteiten (bijv. AFM en DNB onder toezicht van de Wet op het financieel toezicht; Solvency II vereist minimumkapitaal). Marktpartijen: verzekeraars, tussenpersonen en makelaars. Consumentenbescherming, transparantie over premies en clausules is van belang.

Historie en maatschappelijke rol: van mutualiteiten en financieringsvormen naar hedendaagse verzekeringsproducten; verzekeringen beperken financiële gevolgen van onzekere gebeurtenissen en spelen een sleutelrol in persoonlijke planning en bedrijfsrisico-management. In Nederland is de zorgverzekering verplicht basispakket en de autoverzekering WA is wettelijk verplicht.