Klepoperatie

Klepoperatie is een medische ingreep waarbij een beschadigde of zieke hartklep wordt hersteld of vervangen om de bloeddoorstroming door het hart te verbeteren. De vier hartkleppen zijn de mitralisklep, de aortaklep, de tricuspidalisklep en de pulmonalisklep. Aandoeningen zoals stenose (vernauwing) en regurgitatie (lekkage) kunnen leiden tot een verminderde pompwerking en klachten zoals kortademigheid, vermoeidheid en hartfalen. De ingreep kan via een openhartoperatie plaatsvinden of via minder invasieve, kathetergebonden technieken.

Klepreparatie houdt in dat de eigen klep wordt hersteld, bijvoorbeeld met annuloplastiek (het verstevigen van de ring rond de klep) of reconstructie van de klepkoordjes en klepblad. Klepvervanging vervangt een beschadigde klep door een artificiële klep, die kan bestaan uit een mechanische klep of een bioprothese. Mechanische kleppen gaan lang mee maar vereisen vaak levenslange antistolling; bioprothesen hebben meestal minder antistollingsbehoefte maar slijtage kan optreden na verloop van tijd.

Naast open chirurgie bestaan er transcatheterklepbehandelingen. Voor aortaklepstenose wordt TAVR/TAVI gebruikt bij patiënten met hoog operatierisico of die geen open chirurgie kunnen ondergaan. Voor mitraleklepproblemen bestaan technieken zoals TEER (transcatheter edge-to-edge repair). Deze minder invasieve opties kunnen een korter herstel en minder ziekenhuisopnames opleveren, maar zijn afhankelijk van de specifieke klepafwijking en anatomie.

Risico’s bij klepoperaties zijn onder meer bloedingscomplicaties, infectie, beroerte, klepproblemen en de behoefte aan aanvullende operaties. Het herstel en de duur van ziekenhuisopname variëren per ingreep en patiënt, maar bij een succesvolle ingreep is er doorgaans verbetering van symptomen en kwaliteit van leven.