hartklep

Hartklep is de klep in het hart die bloedstroom éénrichting regelt. In het menselijk hart bestaan twee hoofdtypen kleppen: de atrioventriculaire kleppen (mitralisklep en tricuspidisklep) die de boezems van de kamers scheiden, en de semilunaire kleppen (aortaklep en pulmonalisklep) die de uitstroom naar de aorta en de longslagader controleren. Elke klep bestaat uit klepbladen die openen en sluiten onder invloed van drukverschillen. Bij de AV-kleppen zorgen tendineuze koorden en papillaire spieren voor stabiliteit en voorkomen terugslag; de semilunaire kleppen bestaan uit drie cusps.

Functie: De kleppen openen en sluiten in de loop van de hartcyclus. AV-kleppen openen tijdens diastole wanneer de boezems vollopen en sluiten bij de start van ventriculaire systole om terugvloei naar het atrium te voorkomen. Semilunaire kleppen openen wanneer de kamerdruk hoger is dan de druk in de aorta of longslagader en sluiten aan het einde van de systole wanneer die druk weer hoger is in de slagaders dan in de ventrikels.

Pathologie: Hartklepaandoeningen omvatten stenose (vernauwing, wat de bloedstroom belemmert) en insufficiëntie of regurgitatie (terugvloei van bloed). Prolaps van klepbladen kan voorkomen. Oorzaken zijn veroudering, rheumatologische aandoeningen, endocarditis en aangeboren afwijkingen zoals bicuspid aortaklep. Klinische gevolgen variëren van verminderde inspanningscapaciteit tot hartfalen en aritmieën.

Diagnose en behandeling: Diagnostiek gebeurt primair met echocardiografie; aanvullende beeldvorming zoals ECG, MRI of CT kan worden ingezet. Behandeling is afhankelijk van oorzaak en ernst: conservatieve therapie voor symptoomcontrole en risicovermindering, en structurele interventies zoals klepreparatie of klepvervanging. Prothetische kleppen kunnen mechanisch of bioprosthetisch zijn; bij sommige aandoeningen wordt transcatheter klepvervanging toegepast.