Hardwarebronnen
Hardwarebronnen verwijzen naar de fysieke middelen die beschikbaar zijn binnen een computersysteem of netwerk, zoals CPU-kracht, geheugen, opslag en netwerkinfrastructuur. Typen bronnen omvatten compute-resources (processors en cores), RAM, opslag (HDD/SSD) en caching, netwerkkarakteristieken (bandbreedte, poorten) en hardware-accelerators zoals grafische kaarten, FPGA’s en TPU’s. In complexe omgevingen worden deze bronnen vaak samengevat in resource pools of clusters voor beheer en provisioning.
Beheer van hardwarebronnen vindt plaats via verschillende lagen van software: besturingssysteem-, virtualisatie- of containertechnologieën. Hypervisors en
VoorMonitoring: prestaties worden gemeten in termen van benutting, doorvoer en latency. Belangrijke metrieken zijn CPU-belasting, geheugenuitputting,
Betrouwbaarheid en beveiliging spelen een rol bij hardwarebronnen: redundante componenten, fouttolerantie en failoverplannen verminderen risico’s door
Toepassingsgebieden omvatten datasystemen, servers, cloud- en edge-omgevingen en embedded systemen. Het begrip hardwarebronnen is relevant bij