zenuwproblemen

Zenuwproblemen is een verzamelnaam voor aandoeningen waarbij zenuwen zijn aangetast. Ze treffen meestal het perifere zenuwstelsel en veroorzaken pijn, gevoelloosheid, tintelingen of zwakte in armen en benen. De term verwijst naar diverse aandoeningen met uiteenlopende oorzaken en prognoses.

Belangrijke oorzaken zijn diabetes, alcoholmisbruik en voedingstekorten (zoals vitamine B12). Ook infecties, auto-immuunziekten, zenuwbeknelling door letsel of beknelling (bijv. carpaal-tunnelsyndroom), erfelijke neuropathieën en blootstelling aan toxische stoffen spelen een rol. Soms blijft de oorzaak onbekend (idiopathisch).

Klachten hangen af van welke zenuwen zijn aangetast. Veelvoorkomend zijn pijn, branderigheid, gevoelloosheid en tintelingen in handen of voeten. Spierzwakte, coördinatieproblemen en verminderd of uitgevallen reflexen kunnen volgen. Autonome zenuwen kunnen klachten geven zoals wisselingen in bloeddruk, hartritme of spijsvertering. Symptomen kunnen acuut of geleidelijk ontstaan en per zenuw verschillen.

Diagnose berust op anamnese, neurologisch onderzoek en aanvullende onderzoeken. Bloedonderzoek kan diabetes, vitaminegebrek of andere aandoeningen aantonen. Nerve conduction studies en elektromyografie bevestigen zenuwbeschadiging. Beeldvorming zoals MRI is nuttig bij verdenking op compressie of rugproblematiek. Soms is zenuwbiopsie nodig.

Behandeling richt zich op de onderliggende oorzaak en op pijn- en functieverlies. Diabetesbeheer, stoppen met schadelijke middelen en voedingcorrecties zijn belangrijk. Pijnbestrijding omvat anticonvulsiva (gabapentine, pregabaline) en antidepressiva (duloxetine); NSAID’s kunnen ook helpen. Fysiotherapie ondersteunt beweging en balans. Bij ernstige compressie kan chirurgische decompressie of injecties nodig zijn. De prognose varieert: sommige zenuwproblemen verbeteren, anderen blijven chronisch.