woordbetekenissen

Woordbetekenissen zijn de betekenissen die aan een woord toegekend worden. In de semantiek verwijst dit begrip naar de inhoud die een woord in onze taal vertegenwoordigt en hoe die inhoud per context kan variëren. Een woord kan meerdere betekenissen hebben; deze verschillende senses worden in bronnen zoals woordenboeken of lexica als aparte entries beschreven.

Er bestaat een onderscheid tussen polysemie en homonymie. Polysemie betekent dat één woordvorm meerdere verwante betekenissen heeft die uit een gemeenschappelijke basis voortkomen. Homonymie betekent dat dezelfde vorm voor volledig verschillende betekenissen staat, zonder verwantschap tussen die betekenissen. Een bekend Nederlands voorbeeld van homonymie is bank: bank als zitmeubel en bank als financiële instelling.

Betekenissen zijn onder meer denotatie en connotatie. Denotatie verwijst naar de objecten, concepten of gebeurtenissen die een woord in het algemeen aanduidt. Connotatie omvat de subjectieve bijbetekenissen en emotionele of waarderende associaties die een woord meegebracht kan hebben. Context, zinsstructuur en pragmatiek bepalen vaak welke betekenis actief is.

Woordenboeken en lexicale databanken coderen woordbetekenissen door senses te definiëren en te exemplificeren. Synoniemen, antoniemen, hyperoniemen en hyponiemen vormen onderlinge relaties tussen betekenissen. Digitale bronnen zoals WordNet en EuroWordNet dragen bij aan computationele toepassingen en taalkundig onderzoek.

Het begrip woordbetekenissen is fundamenteel voor taalonderwijs, vertaling en Natural Language Processing, omdat juiste interpretatie van betekenissen cruciaal is voor begrip en communicatie.