verslaggewing

Verslaggeving, ook gespeld als verslaggewing, is het proces van het verzamelen, samenstellen en communiceren van financiële en andere relevante informatie over een organisatie aan haar stakeholders. Het omvat doorgaans financiële verslaggeving, het jaarverslag en niet-financiële verslaggeving zoals duurzaamheid en governance. Het doel is transparantie en verantwoording, zodat investeerders, kredietverstrekkers, toezichthouders en medewerkers een goed beeld krijgen van de positie, prestaties en ontwikkelingen van de organisatie.

De belangrijkste onderdelen zijn de jaarrekening en het bestuurverslag (of bestuursverslag). De jaarrekening bevat meestal de balans, de winst- en verliesrekening, een kasstroomoverzicht en toelichtingen. Het bestuurverslag beschrijft de bedrijfsvoering, belangrijke risico’s, belangrijke gebeurtenissen en toekomstverwachtingen. In sommige rechtsgebieden kan extra verslaggeving verplicht zijn, zoals een separate verslaggeving over governance, beloningen of niet-financiële indicatoren.

Standaarden en regelgeving variëren per land en type organisatie. In veel landen volgen bedrijven IFRS of een nationale GAAP voor hun financiële verslaggeving, terwijl kleinschalige ondernemingen vaak gebruikmaken van vereenvoudigde regels. In Nederland vallen jaarrekeningen onder het Burgerlijk Wetboek en Richtlijnen voor de Jaarverslaggeving (RJ); grote bedrijven en beursgenoteerde groepen kunnen IFRS-rapportage voor geconsolideerde cijfers toepassen. Daarnaast groeit niet-financiële verslaggeving wereldwijd, onder andere door EU-regelgeving zoals CSRD, die duurzaamheidsinformatie verplicht kan stellen.

Proces en kwaliteitsborging omvatten voorbereiding door de financiële functie, interne controles en, bij publieke ondernemingen, externe controle door een registeraccountant of accountant. Verslaggeving speelt een centrale rol in corporate governance en financiële markten.