jaarrekeningen

Jaarrekening is de jaarlijkse financiële verantwoording van een onderneming over het afgelopen boekjaar. In de Nederlandse rechtspraktijk is de jaarrekening geregeld in Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek. Het doel is inzicht te geven in de financiële positie, het resultaat en de veranderingen in het vermogen van de onderneming, en daarmee een basis te bieden voor belastingaangifte, kredietverlening en besluitvorming door aandeelhouders en bestuur.

Een jaarrekening bevat doorgaans een balans (activa, passiva en eigen vermogen), een winst- en verliesrekening (resultaat over de verslagperiode) en toelichtingen op de posten. Afhankelijk van de grootte van de onderneming en de verslaggevingsregeling kan ook een kasstroomoverzicht en een overzicht van veranderingen in het eigen vermogen deel uitmaken. Voor grotere entiteiten kunnen aanvullende eisen gelden, zoals controle door een externe accountant; voor kleinere ondernemingen bestaan vereenvoudigde varianten.

Publicatie en openbaarmaking: de jaarrekening moet doorgaans worden vastgesteld door de Algemene Vergadering en vervolgens bij de Kamer van Koophandel ter openbaarmaking worden ingediend. De jaarrekening wordt daarmee voor crediteuren, investeerders en andere belanghebbenden publiek toegankelijk, tenzij specifieke regels of statutaire afwijkingen toepassing hebben. Micro- en kleine ondernemingen kunnen onder voorwaarden een vereenvoudigde jaarrekening opstellen.

Doel en toepassingen: naast fiscale aangifte en toezicht door de Belastingdienst gebruiken kredietverstrekkers, leveranciers en investeerders de cijfers om solvabiliteit en winstgevendheid te beoordelen. De exacte vereisten variëren naar grootte, rechtsvorm en verslaggevingskader (bijv. Dutch GAAP of IFRS).