verliesvoorwaarden

Verliesvoorwaarden zijn de bepalingen in een verzekeringsovereenkomst die aangeven hoe een schadeclaim wordt behandeld. Ze geven aan welke verliezen gedekt zijn, welke uitkering mogelijk is en welke stappen de verzekerde na een verlies moet nemen.

Ze beschrijven de meldings- en bewijslast: binnen welke termijn een verlies gemeld moet worden en welke documenten vereist zijn, zoals aankoopbewijzen, facturen, foto’s en eventuele politierapporten bij diefstal of vandalisme. Vaak is ook een schade-expert of taxatie nodig om de schade vast te stellen.

Daarnaast regelt de verliesvoorwaarden de waardering en uitkering van de schade. Mogelijke methoden zijn vervangingswaarde (nieuwwaardering) en actual cash value (na aftrek van afschrijvingen). Restwaarde of salvage kan een rol spelen, afhankelijk van de polis. Soms bepaalt de polis ook of herstel of vervanging in aanmerking komt en hoe de uiteindelijke uitkering berekend wordt.

Ook worden kosten en beperkingen behandeld, zoals het eigen risico (franchise) en eventuele meeverzekering of onderverzekering, die invloed hebben op de hoogte van de uitkering. Sommige voorwaarden regelen bovendien subrogatie, het recht van de verzekeraar om na betaling verhaal te nemen op derden.

Fraude en naleving vormen een belangrijk onderdeel: bij misleiding of onjuiste informatie kan een claim worden geweigerd of de verzekering worden beëindigd. Verliesvoorwaarden variëren per type verzekering (woning, auto, aansprakelijkheid) en per rechtsgebied; het blijft belangrijk de specifieke polisvoorwaarden goed te lezen en te controleren op uitsluitingen.